Aambeien: Hoe kunnen ze snel en effectief behandeld worden?
09/12/2024Artikel samenvatting
- Wat zijn aambeien? Wie krijgt ze?
- Verschillen tussen inwendige en uitwendige aambeien
- Wat is aambeientrombose?
- Wat veroorzaakt aambeien?
- Wat zijn de symptomen?
- Wat zijn de behandelingen voor aambeien?
Wat zijn aambeien? Wie krijgt ze?
Allereerst heeft iedereen aambeien. Aambeien zijn een netwerk van bloedvaten in het anale gebied.
Deze bloedvaten dragen bij aan de afvoer van ontlasting.
Dit is een volkomen normale anatomische structuur die geen symptomen veroorzaakt.
Als aambeien gecompliceerder worden, spreken we van een aambeiencrisis, die verschillende symptomen hebben, zoals bloedingen, ongemak, pijn, jeuk, enz.
Let op: niet alle bloedingen of pijn afkomstig van de anus houden noodzakelijkerwijs verband met aambeien.
Verschillen tussen inwendige en uitwendige aambeien
Er zijn twee soorten aambeien: inwendige en uitwendige.
Inwendige aambeien zitten in het rectum, onder het slijmvlies, en zijn gevoelig voor de druk van ontlasting en gas.
Ze zijn meestal niet pijnlijk, maar kunnen bloedingen veroorzaken na de ontlasting: bloed kan te zien zijn op het papier of in het toilet.
Als inwendige aambeien erg verwijd zijn, kunnen ze met tussenpozen of permanent uit de anus glijden, wat aambeienprolaps wordt genoemd. Dit kan leiden tot irritatie, jeuk of een frequente drang om te ontlasten.
Uitwendige aambeien bevinden zich onder de huid rond de anus en kunnen pijnlijk zijn.
Wat is aambeientrombose?
Aambeientrombose is een acute vorm van aambeienaandoening die optreedt wanneer zich een bloedstolsel vormt in een aambei. Dit resulteert in een plotselinge zwelling bij de anus, met een harde knobbel van variabel formaat. De pijn die hiermee gepaard gaat, is vaak intens en constant.
Dit bloedstolsel is niet gevaarlijk en verplaatst zich niet door het lichaam.
Wat veroorzaakt aambeien?
De bloedvaten van ons lichaam vervoeren bloed naar onze organen en lichaamsweefsels.
Het rectum en de anus bevatten veel bloedvaten.
Een verhoging van de bloeddruk in het rectale gebied zorgt ervoor dat de bloedvaten in de anus verwijden.
Aambeienaanvallen kunnen ook optreden tijdens:
- Episoden van constipatie, die leiden tot aanzienlijk en herhaaldelijk persen om de ontlasting te evacueren
- Zwangerschap
- Bevalling
- Herhaaldelijk zware lasten dragen (in bepaalde beroepen of sporten)
Overmatig gebruik van koffie, alcohol en gekruid voedsel kan ook leiden tot aambeienaanvallen.
Tot slot kunnen een zittende levensstijl, overgewicht en ouder worden deze aandoening in de hand werken.
Om het terugkomen van aambeien te beperken, is het sterk aan te raden om bepaalde voedingsmiddelen te vermijden en maatregelen te nemen, waaronder het voorkomen en behandelen van constipatie en het beoefenen van lichaamsbeweging.
Wat zijn de symptomen?
De symptomen van een aambeienaanval verschillen van persoon tot persoon en van plaats tot plaats.
Ze zijn over het algemeen mild en tijdelijk, maar kunnen desondanks ongemak veroorzaken in het dagelijks leven.
-
Ze omvatten:
- bloeding
- pijn beschreven als een gevoel van warmte, zwelling en spanning in de anus of het rectum
- irritatie en jeuk
In de meeste gevallen verdwijnen de symptomen na een paar dagen. Hoewel pijnlijk, leidt deze aandoening niet tot ernstige complicaties.
Deze symptomen zijn echter niet specifiek voor aambeienaanvallen. Een diagnose door je arts is essentieel om andere pathologieën in het anale of spijsverteringsstelsel uit te sluiten.
Welke behandelingen zijn er voor aambeien?
De keuze van de behandeling hangt af van het stadium waarin de aambeien zich bevinden:
- De eerstelijnsbehandeling is natuurlijk het reguleren van je stoelgang: kies voor een vezelrijk dieet en voldoende hydratatie op dagelijkse basis. Lichamelijke activiteit, aangepast aan elk individu, wordt ook sterk aanbevolen. Voor sommige mensen kan het gebruik van milde laxeermiddelen worden aanbevolen om de ontlasting zachter te maken en soepeler te laten verlopen.
- In het geval van matige symptomen kan een lokale aambeienscrub met glijmiddelen, verdovingsmiddelen of lokale corticoïden worden aanbevolen.
- Bij pijn kunnen analgetica zoals paracetamol of een niet-steroïde ontstekingsremmer aangewezen zijn (uiteraard met inachtneming van de standaard voorzorgsmaatregelen voor deze middelen).
- Tot slot zal in bepaalde situaties een instrumentele of chirurgische ingreep worden uitgevoerd door een arts.
